Capítulo 53 No hay "si"
Al día siguiente, Mariana fue despertada por el sonido del celular.
—¿Mariana, tienes tiempo?
La voz de Cecilia sonaba ligera, como si estuviera de muy buen humor.
Mariana volvió a recostarse en la cama. —¿Pasa algo?
—Quiero ir a probarme el vestido de novia, acompáñame —dijo Cecilia.
—No tengo tiempo.
—¿Oh? ¿Tienes algo que hacer?
—Asuntos personales.
—¿Y cuándo tendrás tiempo?
Cecilia insistía, claramente sin intención de dejarla en paz.
Mariana respiró hondo. —No puedo caminar bien, no quiero salir.
—Pero ayer te vi y parecías estar perfectamente.
—Sí, recaí.
Su voz sonaba completamente serena.
Cecilia guardó silencio un instante y luego soltó una risa. —Mariana, no puede ser... Ya estoy a punto de casarme con otro y ¿sigues tan resentida?
—Te equivocas —respondió Mariana—. No es resentimiento, simplemente es que al verte... Me das asco.
Dicho eso, Mariana colgó de inmediato.
Lo había dicho sin pensar demasiado, pero no esperaba que, al levantarse, el olor a leche le revolviera de v

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์
ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม
เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ
เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ