Webfic
เปิดแอป Webfic เพื่ออ่านเนื้อหาอันแสนวิเศษเพิ่มเติม

Capítulo 21

El que había venido era Jaime. Llevaba el traje desaliñado, con los ojos enrojecidos y profundas ojeras, evidenciando que llevaba días sin descansar. En cuanto Andrea lo vio, su expresión se endureció. Sin dudarlo, intentó cerrar la puerta, pero con agilidad Jaime metió la mano y la detuvo. —¡Ah...! Acto seguido apareció una marca roja en su antebrazo. Jaime contuvo el aliento y apretó la mandíbula para soportar el dolor. Pero Andrea no mostró la menor compasión por él: —¡Suelta! —Cariño... La voz de Jaime sonaba ronca, cargada de emociones contenidas, esforzándose un poco en aparentar normalidad. —¿Viniste a ver a tus padres y no me avisaste? Me preocupé al no encontrarte. Andrea sonrió con cierto sarcasmo. En su mirada solo había desprecio. —Señor Jaime, supongo que ya recibió el acta de divorcio que le mandé, ¿no es así? Por favor, guarde las formalidades y deje de llamarme así. Ya no soy su esposa. —Y mucho menos venga ahora diciendo que estaba preocupado porque no me encontraba. ¿

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์

ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม

เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ

© Webfic, สงวนลิขสิทธิ์

DIANZHONG TECHNOLOGY SINGAPORE PTE. LTD.