Kabanata 457

Hindi namamalayan ni Zachary na ibinaba niya ang kanyang ulo habang nagsasalita. Bumuntong-hininga si Portia at inabot ang kanyang malambot na buhok. "Napakabobong bata. Tandaan mo na kahit ano pa mang mangyari, lagi akong nasa tabi mo nang walang kondisyon." Ang kanyang init ay nagpasiklab ng isang bagay kay Zachary. Tumingala siya sa kanya, at sa isang sandali, isang matinding pagnanais na umiyak ang bumalot sa kanya. Tumango siya at sinabing taos-puso, "Salamat, Lola. Ikaw ang pinakamagaling!" Habang siya'y nagsasalita, may isang kaisipan na nanatili sa likod ng kanyang isipan. Si Portia ay palaging napakabait sa kanya. Kaya, bakit hindi siya naging mas malapit sa kanya noon? Marahil dahil kay Chloe. Sinasabi niya dati, "Mahirap ang pamilya ng nanay mo. Mga malalayong kamag-anak lang sila na gustong samantalahin tayo. Wala silang naiaambag at gusto lang nilang sumipsip ng yaman natin." Ngayon, sa paglingon, napagtanto ni Zachary kung gaano kalayo ang mga salitang iyon. Naala