Kabanata 1482

“Nag-iisa akong tumatawa...” Sa ilalim ng balabal, ang mga mata ni Andrius ay kumikislap tulad ng mga bituin habang tinitingnan niya ang bawat isa. “Sa inyong kamangmangan. Hindi pa rin ninyo alam ang nalalapit na sakuna!” Kamangmangan? Nalalapit na sakuna? Ano ang ibig sabihin nun? Nagulantang ang mga pinuno ng pamilya at mga forebearer. Bago pa nila magawang magtanong, nagsalita ng malakas si Andrius, “Mula nang itatag ang bagong dinastiya, ang mga sinaunang pamilang martial ay hayagang umatras mula sa korte at umiwas sa mga alitan... “Ngunit sa katotohanan, lihim ninyong pinalakas ang inyong sariling mga puwersa, nag-develop ng mga tagapagsalita, sinaktan ang mga interes ng Florence, at hindi pinansin ang buhay ng milyun-milyong Florencian! “Gaano karaming yaman ang inyong nakuha sa mga nakaraang taon? Gaano karaming dugo ang nasa inyong mga kamay? Ilang buhay ang inyong kinuha?” “Sa aking pagkakaalam, sa loob ng Florence, ang bilang ng mga sibilyan na tuwiran o di-tuwiran na