Capítulo 157
Viviana dijo con resignación: —En el refrigerador solo hay fruta.
A David al parecer ya le había quedado todo claro.
Viviana pensó que ya no iba a comer, pero... llamó para que le trajeran ingredientes.
¡¿Qué hora era ya?!
¡Acaso cuánta hambre debía tener!
Cuando llegaron los ingredientes y ella terminó de cocinar, ya eran las once.
David devoró todo con mucho apetito.
Viviana lo observaba atenta mientras comía, y por un momento pensó que había subestimado demasiado sus dotes culinarias. Tal vez cocinaba mejor que Enrique… ¡podría conquistar las estrellas Michelin!
11:45 p.m.
Estaba tan cansada que ya no podía más.
No había dormido bien la noche anterior, y aunque había descansado un poco por la tarde, ahora los párpados le pesaban otra vez. Subió apresurada las escaleras, y al ver que David se dirigía al estudio, decidió no preguntarle si necesitaba algo más y se fue a paso alargo directo a su habitación a bañarse y dormir.
Alrededor de las dos de la madrugada.
Viviana se despertó de

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์
ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม
เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ
เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ