Webfic
เปิดแอป Webfic เพื่ออ่านเนื้อหาอันแสนวิเศษเพิ่มเติม

Capítulo 229

En ese momento. David, sentado bajo un gran árbol en el patio de una granja común, escuchaba atento una grabación enviada por Teodoro. Después de escucharla, parecía estar reflexivo. Luego, envió un mensaje de regreso a Teodoro: La chica no había dicho la verdad, ten cuidado. Teodoro respondió enseguida con un de acuerdo. Sin embargo, estaba algo confundido por sus palabras: ¿Cómo supo tan rápido que ella no estaba diciendo la verdad? Lo había dicho con sinceridad, había llorado desconsolada, y esa profunda emoción no parecía ser falsa. El señor David era demasiado desconfiado. En el otro lado del sofá. —Raquel, tú eras local de Luzdeluna, ¿¿no es así? —preguntó Viviana con suavidad. —Sí. —Raquel no entendía por qué preguntaba eso, pero aún así respondió. Viviana sacó un cuaderno de su bolso. Había anotado lo que Susana había dicho estando borracha, y se lo pasó a Raquel.—Ayúdame a ver, los lugares descritos aquí, ¿alguna vez los has visto o la chica que te intimidaba mencionó algún lu

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์

ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม

เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ

© Webfic, สงวนลิขสิทธิ์

DIANZHONG TECHNOLOGY SINGAPORE PTE. LTD.