Webfic
เปิดแอป Webfic เพื่ออ่านเนื้อหาอันแสนวิเศษเพิ่มเติม

Capítulo 290

Viviana, con la piel de gallina, se levantó temblorosa y se acercó.—Jefe David, esta noche cuidaré yo del gatito. Tú regresa a descansar, que duermas bien, buenas noches. David: —... Mejor dime también buenos días. Viviana lo miró sorprendida por unos segundos. —Estoy cansada. —¿No te comprometiste a cuidar del gatito? ¿Cómo lo cuidarás si estás cansada? Además, no traje su cama, mejor lo llevo de regreso y lo dejo moverse libremente en el jardín, de todos modos, Enrique regresa mañana. —... ¿Moverse libremente en el jardín? No, eso es demasiado peligroso, ¿y si de pronto se sube a la barandilla y cae? —¿Entonces qué sugieres? —le lanzó la pregunta. Ay, Viviana, estaba frustrada. Él no quería dejarla tranquila esta noche. —Ve arriba y trae la cama del gato. David: —Mañana tienes que trabajar, ¿vas a llevarlo todo de nuevo? Qué complicado era todo esto. Viviana: —¿Entonces qué propones? —Bueno, hay una habitación de huéspedes arriba, ya has estado allí antes, te toca sufrir esta noche.

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์

ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม

เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ

© Webfic, สงวนลิขสิทธิ์

DIANZHONG TECHNOLOGY SINGAPORE PTE. LTD.