Capítulo 842
Cuando Raeleigh vio la sonrisa de Jepherson, quedó momentáneamente atónita. Luego, antes de que ella pudiera reaccionar, él la agarró de la mano y tiró de ella hacia adelante. Mientras trataba de soltar su mano de su agarre, Jepherson dijo: "Baja la voz. Alguien viene".
Raeleigh se calmó y miró tanto delante como detrás de ella.
No había nadie detrás de ella. Miró a su alrededor de nuevo. El ritmo de Jepherson era más rápido que el de Raeleigh y cuando ella se aseguró de que no había nadie alrededor, él ya la había conducido a un rincón apartado de la escuela.
Raeleigh quería discutir con Jepherson, pero él la acorraló de espaldas a la pared. Raeleigh no se atrevía a moverse porque tenía miedo de que la descubrieran. Si alguien aparecía, entonces se quedaría sin palabras. En cuanto a Jepherson, nadie le haría nada.
Raeleigh no se movió cuando Jepherson bajó la vista y preguntó: "¿Me extrañaste?".
Raeleigh tenía una expresión oscura. Su rostro estaba tenso. "Nos hemos visto solo unas po

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์
ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม
เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ
เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ