Capítulo 93 Despertar
Noelia sintió que había dormido durante mucho tiempo.
Cuando despertó, el ambiente estaba muy oscuro. Se quedó atónita por un momento, le costó trabajo levantar los párpados y tardó en distinguir claramente el techo moteado sobre su cabeza. Todo estaba silencioso, como si no hubiera nadie más.
Frunció el ceño y cerró los ojos para tranquilizarse. Cuando su mente se aclaró un poco, se esforzó por girar la cabeza hacia un lado. A través de una vieja ventana de vidrio, miró hacia fuera y vio que el mundo ya estaba en el crepúsculo.
No sabía cuándo, pero la habían llevado a esa habitación individual del hospital. Seguía conectada al suero, aunque ya no tenía fiebre.
Tampoco sabía cuánto tiempo había dormido.
La cabeza de Noelia estaba un poco pesada, tenía mucha sed y deseaba beber agua. Cuando intentó levantarse, recordó a alguien.
¡Antonio!
Antonio estaba con ella antes de que se desmayara, diciéndole esas palabras odiosas.
Se enojó, queriendo lanzarse sobre él para arañarl

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์
ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม
เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ
เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ