Webfic
เปิดแอป Webfic เพื่ออ่านเนื้อหาอันแสนวิเศษเพิ่มเติม

Capítulo 601

Él se había quedado asustado y, finalmente, asintió con impotencia. “Está bien, ahora lo sé”. Él se puso de pie, se acercó y extendió la mano. “Si es así, te deseo felicidad. No te preocupes, no volveré a ser el mismo de antes. Seguimos siendo amigos”. Con eso, Lucy se puso de pie. Solo entonces apareció una sonrisa sincera en su rostro. Ella le estrechó la mano y dijo: “Sí, buenos amigos”. En ese momento, Simon de repente la atrajo hacia su suave abrazo. Los hombros del hombre eran anchos y daban una sensación cálida y aliviadora. Lucy se quedó estupefacta, pero Simon no hizo nada después de eso. Todo lo que él hizo fue abrazarla suavemente. Después de un largo rato, él dijo: “Te deseo felicidad”. El rígido cuerpo de Lucy se suavizó y sonrió. “Gracias”. Su conversación terminó ahí. Simon se fue primero porque tenía que filmar un programa y como la parte de Lucy era más tarde, ella podría descansar más. Después de que Simon se fuera, Carina entró y miró a su alrededor pa

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์

ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม

เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ

© Webfic, สงวนลิขสิทธิ์

DIANZHONG TECHNOLOGY SINGAPORE PTE. LTD.