Capítulo 35
Rafael apretó los labios sin decir nada, solo me miraba fijamente con una expresión seria y una mirada profunda y compleja.
—¡Sí! Ellos van a divorciarse, ¿no te alegras? —Carmen no pudo evitar decirlo.— ¡Justo les da espacio a ustedes, esta pareja de malhechores!
Sofía frunció el ceño con desagrado: —¿Qué estás diciendo? Rafael y yo somos buenos amigos, nuestra relación es apropiada. ¿Qué tengo que ver yo con su divorcio?
—¡Bah! Mujer sin vergüenza —Carmen no la toleró y la insultó directamente.
Sofía se puso pálida con cada palabra, sabiendo que no tenía ventaja con Carmen y, en un gesto de odio, me lanzó una mirada fulminante: —No es de extrañar que Rafael quiera divorciarse de ti, ¡siempre malinterpretando todo!
—¿Dices que estoy malinterpretando? —Sus pretensiones de superioridad moral me enfurecieron, y respondí fríamente.— ¿Te atreves a decir que tu divorcio no es por Rafael?
Sofía frunció el ceño, firme: —¿Por qué no?
Me reí con sarcasmo: —Qué descaro.
Rafael había admitido per

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์
ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม
เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ
เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ