Webfic
เปิดแอป Webfic เพื่ออ่านเนื้อหาอันแสนวิเศษเพิ่มเติม

Capítulo 79

Armando se quedó atónito; no esperaba que esas palabras salieran de la boca de Silvia. Echó un vistazo a su vientre, pero no discutió con ella. Al volver a casa esa noche, Armando por fin recordó prestar atención a Gustavo. La habitación estaba en penumbra; solo una pequeña lámpara con forma de muñeco en la mesilla de noche iluminaba tenuemente. Armando se acercó en silencio y vio que Gustavo tenía la cabeza completamente escondida bajo la manta. Justo cuando iba a destaparlo un poco, notó que la manta temblaba levemente. Al darse cuenta de lo que ocurría, tiró de ella y encontró a Gustavo hecho un ovillo, sollozando en voz baja. —Gustavo... —Papá, mamá sigue sin perdonarme... Armando sintió un nudo en el pecho; frunció el ceño y lo tomó en brazos. —Tu mamá... —Armando se detuvo un instante. No le contó que Silvia estaba embarazada y, en cambio, dijo—: Tu mamá está pasando por un momento especial; no es que no quiera perdonarte a propósito. Pensó que, como Silvia estaba embarazada, las

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์

ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม

เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ

© Webfic, สงวนลิขสิทธิ์

DIANZHONG TECHNOLOGY SINGAPORE PTE. LTD.