Capítulo 158
“¡Cameron!”.
Al ver a Cameron caminando hacia ella, Laura mostró una mirada amable.
“Señorita Jones”.
El tono de Cameron era indiferente y no parecía dispuesto a establecer contacto directo con ella.
Ella vio a través de sus pensamientos y se sintió un poco triste, pero aún así dijo suavemente: “Entra en el coche. Te llevaré a un lugar”.
“Mmm”.
Cameron no tardó en subirse al coche.
“Vamos, Perez”. El tono de Laura volvió a sonar frío.
“¡Sí, Señorita Jones!”.
Perez puso rápidamente el coche en marcha. Se preguntaba quién era Cameron ya que Laura lo trataba de manera diferente. Nunca había oído hablar de Cameron.
Durante el trayecto, el ambiente en el coche era silencioso.
Cameron no dejaba de mirar por la ventanilla. Estaba sentado lejos de Laura.
Laura lo miró varias veces.
Su frialdad se convertía en ternura cuando lo veía.
Después de siete años, se había vuelto más maduro. Hace mucho tiempo que no lo veía tan de cerca.
Ojalá el tiempo pudiera quedarse en este momento p

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์
ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม
เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ
เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ