Webfic
เปิดแอป Webfic เพื่ออ่านเนื้อหาอันแสนวิเศษเพิ่มเติม

Capítulo 136

Ximena sabía que Diego solo recordaba ese asunto por doña Lorena, pero, al fin y al cabo, estaban por divorciarse, así que en privado ya no había necesidad de fingir nada. En cuanto a borrar esas fotos. Solo era para que no le ocuparan espacio en el celular ni para que Carmen las viera y se hiciera ideas equivocadas. Los ojos oscuros y fríos de Diego se detuvieron unos segundos en su rostro, como meditando algo. Enseguida, esbozó una leve sonrisa: —Está bien, como quieras. Se dio la vuelta y entró al baño. Tampoco tenía intención de insistir. Probablemente hasta se alegraba de ello. Ximena no tenía ganas de adivinar los pensamientos de Diego; se frotó el entrecejo, algo cansada. Que doña Lorena fuera a quedarse a dormir allí era algo inesperado, y, por lo visto, pensaba quedarse varios días. No podía estar viniendo todo el tiempo. Ximena se sentó al borde de la cama a esperar a que Diego terminara de ducharse. Aprovechó para repasar el plan del proyecto. Cuando Diego salió, llevaba el

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์

ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม

เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ

© Webfic, สงวนลิขสิทธิ์

DIANZHONG TECHNOLOGY SINGAPORE PTE. LTD.