Webfic
เปิดแอป Webfic เพื่ออ่านเนื้อหาอันแสนวิเศษเพิ่มเติม

Capítulo 242

Esa frase dejó a Ximena sin palabras. Frunció el ceño inconscientemente. No quería que nada relacionado con el divorcio estuviera inconcluso, aunque no deseaba mantener relación alguna con Diego, en ese momento debía considerar la situación en su conjunto. Pensó por un momento, y luego soltó una respiración tranquila: —¿Es conveniente? Diego la miró fijamente, sus ojos oscuros tenían un matiz de algo oculto. Sonrió con desinterés: —Como quieras. Ximena sintió que esa frase parecía tener un doble sentido. Era una sensación extraña. Sin embargo, en este momento ya no le importaba mucho. Ingresó el nuevo número de teléfono de Diego, y tras confirmarlo, se sintió algo más tranquila. Diego, igualmente sin interés, echó un vistazo al registro de llamadas de Ximena en su teléfono. Su expresión permaneció impasible. Ximena miró la hora. Ella solo había venido a echar un vistazo; ahora que doña Lorena ya descansaba, Ximena no tenía intención de quedarse más tiempo. Tomó la caja del reloj que le

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์

ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม

เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ

© Webfic, สงวนลิขสิทธิ์

DIANZHONG TECHNOLOGY SINGAPORE PTE. LTD.