Webfic
เปิดแอป Webfic เพื่ออ่านเนื้อหาอันแสนวิเศษเพิ่มเติม

Capítulo 193

Oscar preguntó: —¿Cómo te has hecho tanto daño? —Aquel día hubo un apagón, tenía miedo. Al bajar las escaleras, no vi bien y me caí sin querer. Esa noche aún me sentía bien, pero no sé qué pasó que al día siguiente, al llegar a la escuela, me dolía todo el cuerpo y no podía caminar. Por suerte, Lorena estuvo conmigo toda la noche. Oscar, con una mirada escrutadora, parecía evaluar cuánto de lo que decía era verdad: —¿Fue un compañero quien te trajo al hospital? ¿O fue Vicente? Belén asintió rápidamente y luego negó con la cabeza: —Fue un compañero, no Vicente. No lo busqué. ¡Pura mentira! —¿Ah sí? ¿Quién trajo a nuestra Belén al hospital? Tengo que agradecerle. Sus manos dentro de la manta se cerraron en un puño, sin saber cuán nerviosa estaba en ese momento, su corazón casi saltaba: —Le pedí que se fuera antes. —Estaba justo llamándote cuando llegaste. —Oscar, ¿Lourdes te ha perdonado? —Sí. —La mirada de Oscar era compleja: —¿La próxima vez, deberíamos ir a Casa Gutiérrez? Belén, sin

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์

ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม

เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ

© Webfic, สงวนลิขสิทธิ์

DIANZHONG TECHNOLOGY SINGAPORE PTE. LTD.