Webfic
เปิดแอป Webfic เพื่ออ่านเนื้อหาอันแสนวิเศษเพิ่มเติม

Capítulo 1190

Nunca había subido a un tranvía, pero vi fotos de ellos en Internet. Nos sentamos en un tranvía de color celeste. Había muy poca gente a bordo. Chris abrazó felizmente su maleta después de sentarse en el tranvía. Mientras tanto, Lucas se sentó a mi lado y permaneció en silencio todo el tiempo. El tranvía viajaba a baja velocidad y había paisajes impresionantes en el camino. Me dolía la pierna después de estar sentada un rato, así que me levanté y caminé alrededor del tranvía. Cuando Lucas vio mis acciones, se preocupó y preguntó con preocupación: "Señorita, ¿cómo se están recuperando sus piernas?". "Estoy bien. Solo están un poco adoloridas". Lucas palmeó el asiento vacío a su lado con su gran palma. “Señorita, venga y siéntese aquí. Le ayudaré a aliviar su dolor". Pregunté sin pensar: "¿Cómo?". Con cara seria, él respondió: "Le daré un masaje". Lo rechacé rápidamente. "No debería molestarte. Estaré bien después de caminar. Gracias por tu amable oferta". "Señorita, no tiene que

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์

ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม

เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ

© Webfic, สงวนลิขสิทธิ์

DIANZHONG TECHNOLOGY SINGAPORE PTE. LTD.