Capítulo 38
Le pregunté, asombrada, “¿Estás loca?”.
A pesar de que la Gwen que yo conocía se había visto obligada a dejar la Ciudad Wu hace tres años, ella no parecía una mujer que se rindiera fácilmente. De lo contrario, no habría regresado a la Ciudad Wu tres años después.
Miré hacia los lejanos cielos nocturnos y no dije ni una palabra. A decir verdad, me sentía desdeñosa y no podía molestarme en discutir con ella.
Cuando Gwen vio que no iba a hablar, su expresión se puso fea. Ella vaciló un momento antes de decir: “Él en serio te ama mucho”.
Le pregunté directamente: “¿Vas a dar un paso atrás hoy para poder avanzar mañana? Me estás mostrando tus debilidades ahora mismo, y cuando regreses, le dirás a Dixon que te traté mal. ¿Vas a pretender ser alguien débil y fácil de intimidar que necesita consuelo?”.
Gwen jadeó, “¡Tú!”.
Su rostro parecía especialmente pálido en la noche lluviosa. Sonreí y dije: “Nunca has sabido cómo leer a los demás. De lo contrario, Henry no te habría avergonzado fre

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์
ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม
เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ
เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ