Capítulo 146
—Sí, ¡el gran perro de nuestro patio trasero!
Danilo, con un movimiento brusco, apartó al guardaespaldas. Tal vez él no lo notó, pero Pablo, que estaba a su lado, vio claramente cómo algo se quebraba en su mirada.
Pablo se conmovió. ¿Por qué pensaba que el corazón de su jefe se había roto?
Intentando seguir a Danilo, Pablo se apresuró, pero él se movía con demasiada rapidez. Para cuando Pablo logró alcanzarlo, Danilo ya había subido al coche. El lujoso vehículo negro arrancó como un rayo y desapareció en un instante.
Danilo se dirigía hacia el hospital donde estaba Alessia.
Durante el trayecto, recibió una llamada de Alessia.
Ella le comunicó que acababa de salir de la sala de emergencias, que estaba gravemente herida y que realmente sufría mucho dolor.
Antes, al escuchar tales palabras de Alessia, Danilo se habría conmovido, pero ahora solo encontraba ironía en ellas.
¿Acaso Alessia, que había fingido todo, decía sentir dolor? ¿Y Yaritza no lo sentía?
Yaritza había perdido un dedo, co

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์
ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม
เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ
เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ