Capítulo 100
Ramón recibió el golpe con fuerza, tambaleándose y cayendo al suelo, con una expresión de pavor en el rostro.
Carmen también se sorprendió mucho, no esperaba que Javier reaccionara de esa manera.
—¡Ramón!
Se apresuró a levantarse a Ramón, mirando a Javier con ira.
—Fui yo quien le dijo que lo hiciera, si tienes algo que decir, dímelo a mí.
¿Pero cómo iba a golpearla a ella?
Javier, aunque estaba furioso, jamás se atrevería a golpearla. Lo único que podía hacer era ignorar sus palabras y acercarse a Ramón, tomando su brazo con fuerza y llevándoselo a un lado.
Levantó el brazo y, de nuevo, lo golpeó.
—¡Javier!
Carmen, enfadada, intentó intervenir, pero vio que sus esfuerzos no servían de nada, así que corrió hacia adelante para separarlos.
—¡Suéltalo!
Pero Javier ya había tomado la decisión de darle una lección a Ramón. Si no lo hacía, Alberto, el hombre detrás de él, pensaría que Javier temía sus provocaciones.
Por eso, Javier continuó golpeando a Ramón, sin mostr

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์
ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม
เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ
เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ