Capítulo 34
Javier, con los dientes apretados, preguntó lentamente.
Carmen respondió con tono tranquilo: —Ya estoy de camino a casa.
—¿A casa?
Javier suspiró aliviado, y su voz de repente se volvió suave y tierna.
—Me alegra que vuelvas a casa. Siempre y cuando te comportes, te prometo que olvidaré el pasado. Te trataré tan bien como antes, no, te trataré aún mejor.
Pero esta dulzura solo recibió una fría respuesta de Carmen.
—La casa de la que hablo es donde vivo ahora, no tu casa.
Javier se quedó sin palabras.
Del otro lado del teléfono, Javier guardó silencio durante al menos un minuto antes de responder con frustración: —Carmen, ¿realmente quieres que congele tus cuentas? Por favor, no me hagas enojar más.
—Haz lo que quieras.
Dicho esto, colgó el teléfono directamente.
Luego llamó a Gabriel: —¿No te dije que contactaras a Javier de inmediato para proceder con el divorcio? ¿Por qué sigue convencido de que no quiero divorciarme?
La voz de Gabriel estaba llena de impotencia: —Señorita Carmen, p

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์
ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม
เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ
เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ