Webfic
เปิดแอป Webfic เพื่ออ่านเนื้อหาอันแสนวิเศษเพิ่มเติม

Capítulo 20

Al otro lado del país, Ramón había movilizado todos sus recursos y aun así no había encontrado ninguna noticia de Laura, sin saber que yo ya había cambiado de identidad desde hacía mucho tiempo. Él se sentaba en el sofá, inmóvil, mirando el acuerdo de divorcio que yo le había dejado. Ramón no podía imaginar cómo debía hacer para recuperarme; incluso ahora no podía ni encontrarme, y no sabía qué otra acción podía tomar. En su corazón apareció una rara sensación de inquietud. Mario entró y vio la expresión derrotada del hombre frente a él. —Los padres de Clara vinieron a buscarme. Dicen que no la encuentran y nos piden ayuda para buscarla. —Que una hija desaparezca y los padres se desesperen es normal. ¿Cómo podría alguien no querer reunirse con su familia? Una familia debería estar junta, ¿no crees? El tono de Ramón era plano, como si hablara solo de unos cuantos cadáveres fríos. En poco tiempo, Ismael fue llevado por varios guardias y entró empujado. —¡Suéltenme! ¡Ustedes, idiotas! ¿Sa

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์

ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม

เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ

© Webfic, สงวนลิขสิทธิ์

DIANZHONG TECHNOLOGY SINGAPORE PTE. LTD.