Webfic
เปิดแอป Webfic เพื่ออ่านเนื้อหาอันแสนวิเศษเพิ่มเติม

Capítulo 16

—De acuerdo, la llamaré ahora mismo. Matías, visiblemente emocionado, sacó su teléfono, pero al marcar dudó unos segundos. —Sofía, mañana me gustaría invitarte a cenar. Sofía, que había mantenido la cabeza baja toda la noche, la levantó por fin. Con frialdad, respondió: —Si piensas usar eso como excusa para atraerme a cenar contigo, no te molestes. Mientras esté cerca de Víctor, tarde o temprano veré a Alicia. —Puedes irte. El aire helado del pasillo golpeó a Matías, haciéndolo estremecer. Por primera vez comprendió que la mujer frente a él ya no era la Sofía de hace tres años: ya no era dócil ni temerosa. Sino firme, cortante, desconocida. Y en sus ojos, ya no quedaba lugar para él. Una sonrisa amarga se dibujó en sus labios. Desde aquella noche, cuando ella le pidió marcharse y él la retuvo con violencia, cada encuentro los había separado más. Y sin embargo, él había planeado cada paso para acercarse. Si hubiera sabido que sus actos solo la alejarían, jamás le habría dicho aquellas p

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์

ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม

เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ

© Webfic, สงวนลิขสิทธิ์

DIANZHONG TECHNOLOGY SINGAPORE PTE. LTD.