Webfic
เปิดแอป Webfic เพื่ออ่านเนื้อหาอันแสนวิเศษเพิ่มเติม

Capítulo 29

Melchor tuvo que admitir que aún seguía sintiendo algo por Carolina. Últimamente, su relación se había vuelto demasiado tensa; no era que no deseara tener a Carolina en sus brazos. Pero cada vez que pensaba en las consecuencias de ceder a los caprichos de Carolina, consecuencias que los habían arrastrado a esta situación tan problemática, se negaba a seguir concediéndole más. Si esta vez se rendía fácilmente, ¿no significaría que la próxima ella se volvería todavía más insolente? Se frotó el entrecejo y ordenó a Eduardo: —Intenta contactar al inversionista; si acepta, con el responsable general será más sencillo negociar. Eduardo, arriesgándose a ser despedido, se atrevió a preguntar: —Melchor, ¿de verdad no piensas sentarte a hablar con calma con Carolina? —¡Ocúpate de lo tuyo! Melchor colgó de inmediato, volvió a frotarse el entrecejo y reprimió parte del cansancio que lo abatía. Tras pensarlo un instante, decidió enviarle un mensaje a Carolina. [Caro, no seas terca, esto no te traer

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์

ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม

เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ

© Webfic, สงวนลิขสิทธิ์

DIANZHONG TECHNOLOGY SINGAPORE PTE. LTD.