Webfic
เปิดแอป Webfic เพื่ออ่านเนื้อหาอันแสนวิเศษเพิ่มเติม

Capítulo 100

Él regresó al vestíbulo, en silencio y concentrado buscó la llave por un rato y finalmente la encontró en un cajón. De vuelta frente a la puerta donde estaba encerrada Lorena, sintió algo de incomodidad, pensando que era demasiado fácil de manipular. Lorena ya había escuchado sus pasos y lo apuró: —Abre la puerta, ¿qué estás esperando? —Lorena, prométeme que nunca más me golpearás. Lorena, algo perpleja, respondió con evasivas: —Lo prometo, nunca más te golpearé. Solo entonces Juan abrió la puerta y, al verla, dio un paso atrás. Lorena pasó por su lado y comenzó a caminar hacia la salida; no podía soportar estar en esa casa ni un segundo más. Juan la siguió de cerca, con un tono algo urgente. —¿Ya te vas? ¿No vas a preparar una comida para mí en casa? Lorena, ¿así que solo me usaste y ahora me descartas? Lorena llegó a la puerta con una expresión completamente indiferente. Juan sintió que había sido herido, su corazón dolido, y desvió la mirada. —Está bien, vete entonces, no necesito c

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์

ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม

เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ

© Webfic, สงวนลิขสิทธิ์

DIANZHONG TECHNOLOGY SINGAPORE PTE. LTD.