Capítulo 1027
Todos pensaban que Baltazar haría que su misterioso discípulo se presentara, pero no fue así. Apareció solo.
Baltazar tenía una gran barba, densa y descuidada, que no se había arreglado en mucho tiempo, dándole un aspecto algo desordenado.
Pero sus ojos eran agudos y perspicaces. Su mirada se posó sobre Pedro, sin mostrar emoción alguna, y luego se dirigió a los demás.
Los miembros de la casa siempre habían considerado a Baltazar como una figura respetable, y hacía mucho tiempo que no lo veían. Ahora, algunos no se atrevían a mirarlo a los ojos.
Por otro lado, Pedro permanecía tranquilo y sereno.
Isidro comenzó a preguntar: —Patriarca, nos ha convocado a todos aquí. ¿Es para alguna tarea?
Baltazar se sentó en el lugar más centrado, levantó su copa de vino y luego la dejó lentamente sobre la mesa. —En efecto, hay una tarea que debo encargar.
Dijo con una voz llena de fuerza, demostrando que su salud era excelente. A pesar de ser el de mayor edad entre los ancianos, su energía era la más

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์
ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม
เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ
เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ