Capítulo 1272
De todos modos, Marcos ya conocía la ambición de su hija y no pensaba tomar medidas contra sus otros dos hijos, así que Elena acabaría siendo la perjudicada, a menos que tuviera una coartada perfecta.
Elena asintió; en su mirada brilló una frialdad cortante. —Lo sé.
Lorena recostó la espalda contra el asiento. —El señor Marcos no prestará atención a mi identidad por ahora. En sus ojos, no soy más que una hormiga insignificante.
Cuando Elena se marchó, no pudo evitar volver a prometerle a Lorena.
—Si consigues que le ocurra algo a Mauricio, de ahora en adelante consultaré contigo todas mis decisiones.
Lorena, por supuesto, no pensaba dejarse manipular. Sabía bien que Elena era capaz de cualquier cosa para alcanzar sus objetivos y que cualquiera podía convertirse en su herramienta. Si llegaba a confiar en ella de verdad, terminaría devorada hasta los huesos.
Regresó a la villa, donde alguien le sirvió la cena y le preguntó en voz baja: —Señorita Lorena, ¿de verdad va a comenzar la operac

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์
ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม
เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ
เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ