Capítulo 1511
Alicia se bebió de un trago de la pequeña copa de licor y dio una palmada decidida sobre la mesa. —Esa tal Lucía... De verdad que la he aguantado demasiado. La primera vez que me vio estaba celosa de mi belleza. Insinuó que me había operado. ¡Ja! Esta cara es natural. Ella sí se operó. Aun así, tiene el descaro de acusarme a mí. Le pregunté si con esa nariz tan pequeña no le costaba respirar, jajaja. Todavía me da risa.
Comía y bebía al mismo tiempo, sin olvidar decirle a Emilio: —Estás con la persona correcta. Yo no soy tacaña, te lo aseguro. A partir de ahora, cada comida para nosotros costará más de setenta dólares. Apuesto a que antes no vivías tan bien, ¿cierto?
Emilio tenía el tenedor en la mano. Al escuchar eso, se detuvo por un momento. Quería responderle, pero decidió dejarlo pasar.
Ella comía muchísimo y, al terminar, parecía mareada por la comida. Se recostó a descansar cerca de él, pero no dejó de asignarle tareas.
—Cuando termines de comer, acuérdate de recoger todo, por f

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์
ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม
เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ
เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ