Webfic
เปิดแอป Webfic เพื่ออ่านเนื้อหาอันแสนวิเศษเพิ่มเติม

Capítulo 154

Después de un rato, Pedro dejó los documentos que tenía en las manos y dijo: —¿Te recuerdo algo? Soy tu mayor. —¿Así que todavía recuerdas que eres mi mayor? ¿Acaso lo que dijiste anoche es algo que un mayor debería decirle a un menor? No creas que no lo grabé. Pedro se recostó hacia atrás: —El regalo de bodas para ti y Gisela ya va en camino. No sigas con tus tonterías. Con una sola palabra, "tonterías", Pedro desestimó todas las acciones de Yago, como si fueran propias de un niño inmaduro. Las pupilas de Yago se contrajeron bruscamente, mordió su labio con fuerza. —Pedro, ¿desde el principio codiciabas a Lorena, verdad? Pedro no respondió. Solo llamó a César para que entrara y echara a Yago. Cuando Yago llegó a la planta baja del edificio de Grupo Fortaleza, se topó con Gisela, que venía a buscarlo. Gisela había estado muy mal emocionalmente estos días. Originalmente había planeado acercarse a Yago por la noche, pero él no se presentó durante dos noches seguidas y ni siquiera respond

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์

ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม

เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ

© Webfic, สงวนลิขสิทธิ์

DIANZHONG TECHNOLOGY SINGAPORE PTE. LTD.