Capítulo 173
No podía ser. ¿Cómo podía Pedro quedarse dormido tan rápido?
Con eso, Lorena ya no se atrevió a decir nada más. Solo le quedó obligarse a cerrar los ojos también.
Pero, hasta donde recordaba, nunca antes había compartido una cama con un hombre, y mucho menos con su jefe directo.
No lograba conciliar el sueño, así que su mente comenzó a divagar.
Entonces se le vino a la cabeza una frase que había escrito antes en su cuaderno... No confíes en Pedro.
Giró la cabeza para mirarle el perfil. Tenía que admitir que el perfil de ese hombre era realmente atractivo. Su nariz era prominente, y a tan corta distancia no se le notaba ni un solo poro.
Mientras lo miraba, el sueño empezó a invadirla.
Y quedó demostrado que, tras haber perdido la memoria, Lorena se había vuelto verdaderamente descuidada.
Fue solo cuando escuchó su respiración tranquila que Pedro abrió los ojos lentamente.
Giró el cuerpo hacia ella y se quedó observando su rostro.
Ahora ella dormía profundamente, con una expresión partic

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์
ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม
เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ
เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ