Capítulo 779
Lorena solo sintió un dolor agudo en la cabeza y se llevó la mano a la frente, frotándose el entrecejo.
Yago creyó que ella aún no podía olvidar a Pedro y se burló con frialdad. —Te lo dije hace mucho, tu novio fue asesinado por Pedro, pero no me creíste. ¿Cómo pudiste enamorarte de Pedro de verdad? ¡No lo acepto! ¡Antes lo odiabas tanto!
Siempre pensó que Pedro era ese tipo despreciable que se aprovechaba de la debilidad ajena.
Aprovechó que Lorena había perdido la memoria para robarle el corazón. ¡Ese tipo merecía morir!
Lorena sentía que todo el mundo giraba a su alrededor. Últimamente, esa sensación de vértigo era muy intensa, tanto que, por unos segundos, ni siquiera pudo comprender lo que Yago decía.
—¿Lorena?
Él la llamó varias veces. Al ver que no respondía, dio unos pasos atrás bruscamente.
—¿¡En quién estás pensando ahora!? ¿¡En este momento también estás pensando en Pedro!? ¿¡Eres tonta o qué!? ¿¡De verdad estás tan desesperada por un hombre!?
Mientras tanto, Josefina, que h

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์
ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม
เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ
เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ