Webfic
เปิดแอป Webfic เพื่ออ่านเนื้อหาอันแสนวิเศษเพิ่มเติม

Capítulo 782

Aun habiendo velado junto a su cama durante dos días, seguía sin querer decir una sola palabra. Ella tampoco sabía qué le pasaba. Al escuchar lo que dijo Josefina, en medio del caos fue directamente al estudio y comenzó a buscar desesperadamente. En ese momento, tenía la mente nublada, pues una voz le decía... "Pedro es así, no confíes en él". Pero otra voz dentro de ella no dejaba de interferir. Estaba realmente agotada, y recién ahora había logrado recobrar un poco la claridad. —Pedro, dicen que llevas dos días sin comer. ¿Quieres comer algo? Él no respondió desde el otro lado. Lorena tampoco podía adivinar lo que él estaba pensando. Finalmente, dijo: —Estoy con César. —¿Su pierna está bien? ¿Ya regresaron todos los especialistas del extranjero? —Puede recuperarse con rehabilitación, aunque será un proceso duro. Lorena soltó un suspiro de alivio. Al parecer, César tuvo suerte. O tal vez no fue suerte, sino que él sabía cómo protegerse. En una situación como esa, supo dejarse una últi

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์

ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม

เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ

© Webfic, สงวนลิขสิทธิ์

DIANZHONG TECHNOLOGY SINGAPORE PTE. LTD.