Webfic
เปิดแอป Webfic เพื่ออ่านเนื้อหาอันแสนวิเศษเพิ่มเติม

Capítulo 833

Cuando el pescado estuvo cocido, el experimento empezó a devorarlo con frenesí; comía con una velocidad increíble, como si el viento arrasara con las nubes. Lorena se quedó atónita: ella apenas había comido uno y ya estaba satisfecha. Las diez piezas restantes fueron a parar a su estómago. Una vez saciado, se tumbó a un lado y murmuró: —Aún hay conejo, jabalí, cordero. Lorena había ido a este país, pero no precisamente para acompañar a una máquina de matar a cazar. Se recostó contra el tronco de un árbol cercano. —Tú regresa y rescata al hombre que se parece tanto a ti. Si lo sacas, tendrás toda la comida que quieras; yo misma te la prepararé. Él pareció no entender del todo; se incorporó lentamente. —¿Parecido? —Sí, ¿no lo viste? Ya te lo dije: se llama Emilio, y es muy probable que tenga un vínculo de sangre contigo. Sus ojos se llenaron de confusión. —¿Vínculo de sangre? ¿Qué es eso? Él no sabía absolutamente nada de las relaciones que pueden existir entre las personas. A Lorena cas

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์

ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม

เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ

© Webfic, สงวนลิขสิทธิ์

DIANZHONG TECHNOLOGY SINGAPORE PTE. LTD.