Capítulo 896
Andrea escuchaba confundida, sabiendo que no podía quedarse en ese piso, así que apresurada comenzó a bajar las escaleras corriendo.
Los socios, que ya estaban nerviosos, al ver que ella se había dado cuenta, pensaron en perseguirla. Sin embargo, en este hotel siempre había gente entrando y saliendo por doquier, y si la encontraban, sería difícil explicarlo después.
Por eso, después de seguirla por unos cuantos pisos sin alcanzarla, los dos se dieron por vencidos y comenzaron a hablar entre ellos.
Esa noche, pensaban pasar la noche con ella, pero no esperaban que ella estuviera tan alerta.
Andrea esperó hasta que una persona amable la ayudó a bajar con cuidado las escaleras; solo entonces pudo relajarse un poco.
Quizás la pastilla la había dejado sin fuerzas; al menos ahora no tenía energía.
Se recostó por unos minutos en el vestíbulo, donde había mucha gente pasando por allí, y los socios no se atreverían a hacer nada en ese momento.
Se sostuvo la frente, sintiéndose aterrada por lo q

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์
ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม
เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ
เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ