Capítulo 672
Alberto dijo con coquetería: —¡Yo también soy hombre! ¡Si te vistes así de hermosa, por supuesto que me va a importar!
Cuando entró hace un momento, la vio con ese vestido largo, de pie frente a esos hombres, y en ese instante deseó que todos ellos desaparecieran.
Raquel volvió a mostrarle una mirada desafiante a Alberto, como queriéndole decir que primero debía rescatar a Bethra y a Nysa.
De pronto, Francisco se acercó. —Jefe, señorita Raquel.
Raquel preguntó nerviosa: —¿Qué tal? ¿Han atrapado a la ladrona?
Francisco lo negó. —Jefe, señorita Raquel, ya hemos registrado por completo este viñedo privado, por dentro y por fuera, pero no hemos encontrado a ninguna persona sospechosa.
Raquel dijo: —¡Se nos escapó otra vez!
Aunque estaba decepcionada, Raquel ya lo había imaginado. Después de todo, si Ana había logrado llegar hasta este viñedo privado, significaba que venía preparada y tenía una ruta de escape.
Ana se les había escapado otra vez.
Alberto dijo: —Raquelita, regresemos.
Raquel

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์
ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม
เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ
เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ