Capítulo 102
Ignacio dijo: —Creo que no se puede, no soy ese tipo de persona.
Patricia, apoyada en la pared y de pie, le respondió: —¿Entonces aún recuerdas lo que dijiste anoche?
Ignacio intentó recordar y con precaución preguntó: —¿Hice algo anoche que no debía hacer?
Patricia se detuvo un momento, pensó un poco y dijo: —Si no lo recuerdas, mejor déjalo así.
—Patri.
Ignacio se acercó y tomó su muñeca, ella se volvió hacia él; él estaba confundido, dudó un momento y dijo: —Recuerdo un poco, está un poco borroso, bebí demasiado anoche.
—Si no lo recuerdas, mejor no lo pienses, lo entiendo, pero no lo vuelvas a hacer, es un poco aterrador que llegues borracho a mi casa a altas horas de la noche, si no fueras tú, no te hubiera dejado entrar, pero la próxima vez, no te dejaré entrar.
—No te haré daño...
—Eres un hombre, y yo una mujer, si realmente quisieras hacer algo, no tengo tu fuerza, entiendes lo que digo.
Ignacio bajó la cabeza, mostrando una expresión de desánimo, luego dijo: —Lo si

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์
ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม
เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ
เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ