Capítulo 146
Patricia pensó que, incluso si realmente muriera, eso no tendría nada que ver con él.
¿Por qué estaba tan enojado?
¿Acaso le importaba?
Su mente estaba confundida y su cuerpo, cansado; no quería pensar en nada más.
Después de decidir cerrar los ojos y no hablar más, Álvaro salió de la habitación del hospital y se apoyó en la pared para fumar y calmarse.
¡Había perdido la compostura de nuevo!
Incluso él mismo lo había notado.
Jamás admitiría que había empezado a querer a Patricia.
Era simplemente costumbre.
Una costumbre que había tardado tres años en formarse y que era muy difícil de cambiar.
Las cosas cotidianas: comida, ropa, vivienda, transporte.
Patricia se encargaba de todo eso.
Cuando se divorciaron, le costó mucho acostumbrarse.
No se adaptaba a ningún aspecto de la vida.
Se había forzado a sí mismo a adaptarse a nuevas personas, a adaptarse a Julia, pero siempre recordaba los pequeños detalles de la vida con Patricia durante esos tres años.
Especialmente por las noches.
Aquello

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์
ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม
เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ
เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ