Capítulo 164
Realmente se estaban poniendo a prueba mutuamente.
Patricia podía intuir lo que Ignacio pensaba, percibía un atisbo de lo que guardaba en su corazón.
A pesar de sentir que aún mantenía reservas hacia él, que no le confiaba completamente, que todavía había distancia entre ellos, Patricia dijo: —Llama primero a Álvaro, parece que necesita hablarte.
—No hay prisa, primero quiero mostrarte algo.
Ignacio sacó de detrás suyo una caja de joyería y se la entregó, diciendo: —Mira esto, a ver si te gusta.
Dentro de la caja reposaba una pulsera de piedras preciosas blancas, con una textura semi-translúcida y un brillo suave y delicado.
Era de gran valor.
Patricia, aunque no sabía mucho sobre joyería, podía distinguir la calidad de los colores y el lustre; algunas cosas simplemente irradiaban nobleza.
Frunció el ceño ligeramente: —¿Por qué me das esto?
—Es un regalo para ti, algo que un novio le da a su novia.
—Es demasiado caro, no lo quiero.— Patricia lo rechazó directamente, era demasiado caro

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์
ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม
เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ
เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ