Capítulo 41
El ascensor llegó rápidamente a la planta baja y Patricia salió, seguida por el dueño del coche. De no ser por el encuentro de hoy, ya lo habría olvidado, incluso su nombre.
Ignacio ajustó sus gafas y dijo: —Otra vez te he hecho recordar cosas desagradables. Si hubiera sabido que me habías olvidado, no te habría llamado.
Su tono de voz era reconfortante y mostraba un sentido del humor que aportaba ligereza a la conversación.
—No, simplemente no me acordaba en este momento. —respondió ella, sonriendo levemente. Como dice el dicho, "embarazada y olvidadiza durante tres años". Ella realmente lo había olvidado, no recordaba a esa persona en absoluto.
Ignacio inquirió con cuidado: —¿Te encuentras mal o es solo para un chequeo?
—Un chequeo.
—¿Vienes sola?
Patricia respondió con naturalidad: —Mi esposo está ocupado con el trabajo, yo vine a recoger un informe.
Ella ocultó el hecho de que estaba embarazada y divorciada, viviendo sola, lo que hacía que su sentido de alerta fuera más fuerte que

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์
ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม
เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ
เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ