Capítulo 65
—No me gusta él. —se apresuró a negar, como si el mero hecho de que alguien pensara que le gustaba Álvaro fuera algo repulsivo. —Señor Ignacio, somos adultos, espero que puedas ser más calmado.
—Estoy calmado. —la expresión de Ignacio seguía siendo seria. —Nunca he estado tan calmado.
—Te arrepentirás.
—No lo haré.
—Estoy embarazada, es el hijo de Álvaro. Aunque nos hayamos divorciado, si en el futuro el niño busca a su padre, yo...
—Lo sé. Respeto todas tus decisiones, pero no puedo aceptar que me rechaces. —Ignacio tal vez se dio cuenta de que había sido demasiado apresurado. Originalmente, podría haber empezado por ser amigos, pero su intención ya había sido descubierta por Álvaro, y ya no podía fingir. — También quería acercarme a ti poco a poco, quería que me conocieras realmente. Creas o no, ese era mi plan inicial.
—Creas o no, ese era mi plan inicial.
El corazón de Patricia latía rápidamente. Ella dijo: —¿Y si te acepto solo para molestar a Álvaro?
—Entonces sigue usándome, no

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์
ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม
เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ
เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ