Capítulo 347
Larry no tenía miedo en absoluto, como había dicho.
Sostuvo la mano de Wendy todo el tiempo, actuando como un hombrecito fuerte.
Pronto le quitaron los puntos. El médico tratante les dijo que los asuntos necesitan atención. "Después de que le quitaron los puntos, no hubo agua durante unos tres días, no hubo ejercicios extenuantes o las incisiones quirúrgicas se reabrieron. Se ha estado recuperando muy bien, ¡no se preocupe!"
"¡Gracias doctor!"
Después de regresar a la sala, Wendy puso a Larry en la cama y luego le quitó la bata de hospital.
Cuando a Larry solo le quedaron las bragas, gimió un poco.
Wendy fue adorada por él y lo besó en la mejilla, y luego sus mejillas, que ya estaban rojas, se pusieron aún más rojas.
Charlie los miró con el ceño fruncido y, aunque no podía soportar romper la alegría de su hijo, todavía habló con voz profunda: "¿Todavía insistes en irte?".
"¿Por qué estás ..." Wendy estaba atónita.
"¡Sé que has reservado un boleto!" Las pupilas de Charlie se encogieron.

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์
ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม
เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ
เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ