Webfic
เปิดแอป Webfic เพื่ออ่านเนื้อหาอันแสนวิเศษเพิ่มเติม

Capítulo 111

Marco preguntó: —¿Y si alguien te lo suplica, aceptas? —Depende de mi humor. ... ¡Qué despiadado! Vicente jugueteaba con el pequeño frasco de porcelana blanca, suave y redondeado. Sin pensarlo demasiado, quitó el tapón y lo acercó a su nariz para olfatear. El aroma era una mezcla fresca de hierba recién cortada, bastante peculiar. Aburrido, vertió una pequeña cantidad en su mano y la aplicó sobre la cicatriz que tenía en la piel. Recordaba lo que Ángeles le había dicho: que incluso las cicatrices antiguas podían beneficiarse del ungüento. Bueno, por darle el gusto, lo probaría. Marco, al notar su celular vibrando incesantemente, echó un vistazo a la pantalla y de repente dijo: —No hará falta que lo supliquen. Acabo de recibir noticias: ¡Ángeles se escapó! —Mi abuelo ha movilizado a casi la mitad del personal. Están buscándola por todos lados, de arriba a abajo. Voy a revisar abajo, me voy. Marco salió mientras respondía mensajes en su celular. Antes de irse, no olvidó

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์

ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม

เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ

© Webfic, สงวนลิขสิทธิ์

DIANZHONG TECHNOLOGY SINGAPORE PTE. LTD.