Capítulo 301
Ángeles ya no podía pronunciar ni una sola palabra para defenderse.
Decir algo más sería como hablarle llanamente a una pared.
Todos los intentos por expresar sus quejas eran realmente inútiles; nadie le prestaba atención.
¿Qué más podía decir? ¿Qué más podía hacer?
Ángeles negó, resignada a no desperdiciar más palabras, y tomó de la mano a Beatriz, quien permanecía en ese momento de pie con una expresión atónita, para irse.
En el camino cuesta abajo, Beatriz no mencionó nada sobre lo que había ocurrido junto a la antigua torre, ni tampoco habló de Nancy. En cambio, conversó con Ángeles como si nada hubiera pasado, hablando de cosas triviales mientras ambas disfrutaban con agrado del paisaje a lo largo del camino.
Ángeles sonrió levemente, comprendiendo que Beatriz intentaba consolarla cambiando de tema, así que decidió mejor seguirle la corriente.
Las dos continuaron charlando y, antes de que se dieran cuenta, ya estaban al pie de la montaña.
Cuando llegaron, Beatriz pr

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์
ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม
เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ
เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ