Webfic
เปิดแอป Webfic เพื่ออ่านเนื้อหาอันแสนวิเศษเพิ่มเติม

Capítulo 113

Luisa tocó el cabello de Andrés con resignación, mimándolo como a un niño, con un tono de voz indulgente: —Vamos, ya fuese haciendo planes o comprando artículos, es más divertido cuando lo hacemos juntos. Además, hoy es sábado, ¿no le das el día libre a tu asistente? Andrés murmuró un vago "mmm" mientras continuaba besándola. Esto podría haber terminado mal, Luisa rápidamente empujó a Andrés, —Detente, ya casi he terminado los planes, salgamos a comprar. Andrés levantó la vista hacia los ojos de Luisa, luciendo un aire lastimero. Luisa se sorprendió por un instante. ¿Acababa de ver mal? ¿Cómo es que había visto un destello de pena en los ojos de Andrés? Solo lo había empujado unas cuantas veces, ¿cómo podría él sentirse agraviado? Debía haber sido su imaginación, alguien como Andrés no podría parecer tan lastimado. Por la tarde. Luisa y Andrés fueron a una tienda especializada en equipo de montañismo y compraron equipo para escalar, luego fueron al supermercado para comprar algunas fru

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์

ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม

เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ

© Webfic, สงวนลิขสิทธิ์

DIANZHONG TECHNOLOGY SINGAPORE PTE. LTD.