Webfic
เปิดแอป Webfic เพื่ออ่านเนื้อหาอันแสนวิเศษเพิ่มเติม

Capítulo 282

De camino al hospital, Luisa volvió a llamar a Fernanda y a Catalina para decirles que no se preocuparan. Al llegar al hotel, conversó un rato con Mónica para ponerse al día, y pronto llegó la hora de la cena. Luisa miró su reloj y dijo: —Vamos a cenar juntas, ¿sí? —Está bien. —¿Qué te gustaría comer? Mónica sonrió suavemente.—Lo que sea está bien. —Entonces vamos a ver qué hay cerca. Después de cenar, Luisa dijo: —Entonces haz el proceso habitual: envía tu currículum al bufete y acude a la entrevista. —De acuerdo. —¿Ya encontraste un lugar donde quedarte?—Le preguntó si ya había visto algún departamento para rentar. Mónica respondió: —Todavía no. Luisa asintió.—En un rato le pediré a alguien que te ayude a encontrar uno. Mónica agitó las manos rápidamente.—Luisa, no hace falta, puedo hacerlo sola. —No tienes por qué ser tan formal conmigo. En Puerto Bella no conoces a nadie, y me da miedo que te estafen. —Entonces...—Mónica dudó un momento.—Te lo agradezco muchísimo. —No es molestia.—

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์

ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม

เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ

© Webfic, สงวนลิขสิทธิ์

DIANZHONG TECHNOLOGY SINGAPORE PTE. LTD.