Webfic
เปิดแอป Webfic เพื่ออ่านเนื้อหาอันแสนวิเศษเพิ่มเติม

Capítulo 303

Casa Martínez. En el salón del primer piso. Patricia, al enterarse de que Violeta había regresado sana y salva, por fin mostró una sonrisa que hacía tiempo no se le veía.—Qué bien que haya vuelto. Víctor con tranquilidad le preguntó: —¿Y qué dijeron los de la familia González? Andrés no mostró ningún cambio de expresión; con una apariencia serena, respondió: —No dijeron gran cosa. Patricia se quedó pensativa por un momento.—Mañana iré a la casa de los González a visitar a Violeta. Aprovecharé para llevar algunos regalos valiosos y así poder disculparme. Al fin y al cabo, Violeta fue secuestrada por culpa de nuestra familia. Después de escuchar estas palabras, doña Ximena soltó un gruñido y respondió con desprecio.—No hace falta. ¿Acaso no volvió sana y salva? No pasó nada grave. ¿Para qué humillarse de ese modo? Patricia, tú eres la señora Martínez, tienes una posición distinguida. Debes recordar que cada palabra y acción tuya representa a la familia Martínez. No hagas cosas que rebaje

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์

ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม

เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ

© Webfic, สงวนลิขสิทธิ์

DIANZHONG TECHNOLOGY SINGAPORE PTE. LTD.