Capítulo 324
Luisa en ese momento no vio el mensaje de WhatsApp de Francisco hasta que regresó a su habitación, media hora después.
[¿Ya estás en casa, abogada Luisa?]
Luisa: [Sí, ya llegué. ¿Tenías algo que decirme?]
Francisco: [¿Podemos hablar por teléfono?]
Luisa: [Si claro.]
Al instante, entró una llamada de voz de Francisco.
—¿Qué pasa, abogado Francisco? —preguntó algo preocupada Luisa.
—Perdón, abogada Luisa, no sabía que la tía Berta había invitado a tanta gente hoy. —Dijo Francisco con tono de disculpa.— Solo me comentó que habías encontrado a Aída perdida en el parque y que quería invitarte a cenar en señal de agradecimiento. También dijo que, como somos socios y ya nos conocemos, temía que te sintieras algo incómoda si yo no asistía, así que me pidió que fuera. No me mencionó para nada que también había invitado a don Rafael y doña Nuria. De verdad lo siento mucho.
Luisa soltó una risa.—Ya pensé que era algo serio. No es nada, tranquilo no tengo fobia social.
Francisco, algo apenado por

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์
ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม
เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ
เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ