Capítulo 491
Estefanía se dio la vuelta sonriendo, pero la sonrisa desapareció de su cara en un instante.
En su interior, Estefanía criticó severamente a Luisa.
Pensaba que no había nada de qué presumir, ya que tarde o temprano Andrés la abandonaría.
Después de que Estefanía se marchó, Andrés percibió con agudeza que el estado de ánimo de Luisa había cambiado ligeramente.
—¿Qué pasa, Luisita?
—Esa mujer de hace un momento parecía tener una extraña hostilidad hacia mí.
Andrés arrugó levemente la frente. —¿Por qué dices eso?
Justo antes, Andrés casi no había mirado a Estefanía, por lo que naturalmente no había notado el desprecio y la burla que cruzaron fugazmente los ojos de Estefanía.
Pero Luisa sí lo vio.
Luisa dijo con un tono indiferente: —La forma en que me miró hace un momento no fue nada amistosa.
Mientras hablaba, Luisa miró al hombre frente a ella con una sonrisa enigmática. —¿Otra admiradora tuya?
Andrés preguntó con duda,: —¿Qué?
—Por la forma en que te mira, está claro que le gustas.
Al

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์
ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม
เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ
เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ