Capítulo 509
—Luisita, ¿tú qué piensas? —Andrés, con una sonrisa en los ojos, miró a Luisa.
Luisa, también con una sonrisa, respondió:—Me parece bien.
Si no hubiera habido tantos contratiempos, ya se habrían casado hace tiempo.
Cuando Andrés oyó la respuesta de Luisa, su sonrisa se profundizó aún más. —Entonces, mañana por la mañana iremos a sacar el certificado de matrimonio.
—"Tsk tsk tsk" — Hugo bromeó, riendo—, mira lo apurado que estás. ¡Ni siquiera han celebrado la boda y ya quieres convencer a Luisa de sacar el certificado de matrimonio contigo! ¿No tienes miedo de que tu suegro te rompa las piernas?
Andrés, lejos de molestarse por la broma, sonrió aún más. —Un soltero como tú, por supuesto que no lo puede entender.
Hugo negó con la cabeza de nuevo. —Ahora hasta presumes.
Juan, sonriendo, dijo: —¿Están tan apurados por el certificado de matrimonio? ¡Primero celebren la boda! Todos nosotros estamos esperando para asistir a su boda.
Andrés respondió: —Sacar el certificado de matrimonio es rápi

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์
ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม
เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ
เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ