Capítulo 100
Estaba claro que Osirio compartía mi sentimiento de no querer ser parte de esto. Sin embargo, me di cuenta de que Osirio estaba prestando suficiente atención y parecía comprometido a desempeñar su papel como representante de la pandilla Iker. Supongo que a eso lo llaman sentido de responsabilidad.
"No tengo que hacer nada, ¿verdad?" Pregunté sólo para asegurarme.
"Tú haces. Luce bonita y sonríe. No importa lo que digan, sólo sonríe. No respondas ninguna pregunta. Yo hablaré todo. Incluso si alguien te hace una pregunta, simplemente sonríe”, instruyó Osirio.
Esas fueron algunas instrucciones bastante duras. Asentí en reconocimiento. Sin entender muy bien lo que estaba pasando, preferiría no decir nada malo tampoco.
Cuando llegó el momento, las pocas doncellas que vinieron me ayudaron a vestirme mientras el maquillador me maquillaba la cara y el estilista me peinaba. También ayudaron a maquillar y peinar el cabello de Osirio. Cuando ambos estuvimos vestidos, todo el evento empezó a parec

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์
ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม
เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ
เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ